De laatste jaren is er steeds meer gesneden in de vergoedingen van de zorgverzekeraars.
Wat kun je nu het beste doen als je niet lekker in je vel zit? Ermee rond blijven lopen? Je door de huisarts laten verwijzen naar een psychiater of psycholoog wiens behandelingen wel vergoed worden? Of het (deels) uit eigen zak betalen? De opties zet ik hier voor je op een rijtje.
Als je tegenwoordig een burn-out hebt, ingrijpende gebeurtenissen te verwerken, relatieproblemen of angsten, valt dit niet meer onder de klachten die door verzekeraars worden vergoed. Behandelingen voor 'problemen' worden niet meer vergoed, men vergoedt alleen nog bij 'stoornissen'.
Om toch vergoeding te krijgen, kan een behandelaar er voor kiezen je een andere, zwaardere diagnose te geven, bijvoorbeeld een angststoornis, een zware depressie of een persoonlijkheidsstoornis.
De meeste behandelaars zijn hier open over, ze bespreken met jou dat ze de diagnose verzwaren om het vergoed te kunnen krijgen. Maar het komt ook weleens voor dat de behandelaar dit niet doet en je gewoon een zwaardere diagnose geeft. Zo is het weleens gebeurd dat mensen met een lastig kind naar een jeugdpsycholoog gingen en te horen kregen dat hun kind een ernstige gedragsstoornis (ODD) had. Dat is schrikken!
Of je het nu van tevoren te horen krijgt of niet, in alle gevallen komt de diagnose in je dossier terecht. En dat sleep je de rest van je leven met je mee. Je weet nu nog niet waar en hoe je dat in de toekomst gaat tegenkomen, maar je kunt er bijvoorbeeld problemen mee krijgen bij het afsluiten van een arbeidsongeschikheidsverzekering of een levensverzekering voor een hypotheek.
Zie ook de artikelen op Nu.nl en in het NRC.
Daarnaast zijn GZ-psychologen en psychiaters niet meer vrij om jou de behandeling te geven waarvan zij denken dat die het meest effectief is. De verzekering moet toestemming geven, voert controles uit en bepaalt het aantal te houden sessies. Veel soorten behandelingen worden niet door de zorgverzekeraars erkend, simpelweg omdat de effectiviteit van een psychische behandeling nou eenmaal lastig op conventionele wijze te meten is.
Veel behandelingen kun je (deels) vergoed krijgen uit het aanvullend pakket. Behandelaars uit het 'alternatieve circuit', zoals hypnotherapeuten, integratieve therapeuten, coaches enzovoort, hoeven niet zo'n diagnose te stellen en je hebt geen verwijzing van de huisarts nodig. Als ze worden erkend door je verzekeraar en je hebt 'alternatieve geneeswijzen' aangevinkt staan in je pakket dan kun je gewoon de factuur indienen, zonder inhoudelijk iets te hoeven uitleggen. Bovendien heb je een grote vrijheid in het kiezen van je therapeut, mits deze wordt erkend door je verzekeraar. Je hoeft voor deze behandelingen niet eerst je eigen risico aan te spreken, wat wel moet bij vergoedingen uit het basispakket.
Voor mij geldt: ik ben lid van de beroepsverenigingen VIT en NVECP en heb een ECP-registratie. Daardoor worden mijn sessies door de zorgverzekeraars vergoed als 'alternatieve behandelwijzen' als je hiervoor aanvullend verzekerd bent.
Dit is natuurlijk ook een optie. Een hele populaire optie zelfs. Trouwens, als je al moeite hebt om in je basisbehoeften zoals eten en kleding te voorzien, heb je weinig keus. Eerst eten en schone kleren en een dak boven je hoofd, dan pas de rest.
En het kan ook gewoon na een tijdje beter worden. Een paar goede gesprekken met de dominee, de imam, de pastoor of goede vrienden, een boswandeling of een nieuwe liefde kunnen wonderen doen. En tijd heelt vaak ook wonden. Honderd procent waar. Zelfs ik als therapeut en coach zal dit niet ontkennen.
Maar als je voor de tweede keer langdurig met een burn-out thuis zit is het niet meer grappig. Of als je allerlei dingen niet meer durft omdat je onzeker bent, sociale angst hebt of een minderwaardigheidscomplex. Of steeds ruzie hebt met je partner. Of nachten wakker ligt. Enzovoort. Maak dan eens een lijstje met wat je blijvend zou willen verbeteren aan de kwaliteit van je leven. En maak vervolgens eens een overzicht hoeveel je uitgeeft aan genotsmiddelen, je uiterlijk (kapper, make-up, anti-rimpelcrème, kleren, schoenen, botox enzovoort), aan uitjes zoals restaurantbezoek, concerten, festivals, spabezoek en vakanties om je even wat beter te voelen.
Ook allemaal belangrijk en leuk, maar in alle gevallen geen permanente investering in je levensgeluk. Je hebt er even plezier van, maar het is niet blijvend. Je afgeknipte haar groeit weer aan en ondanks de dure antirimpelcrème word je toch gewoon oud. Het etentje is gezellig maar een week later heb je weer een nieuwe boost nodig om je lekker te voelen. En de vakantie wordt altijd gevolgd door een post-vakantiedip wanneer je thuiskomt.
Hoeveel wil je in jezelf investeren? Zelfs als je niet aanvullend verzekerd bent, kun je er van uitgaan dat je met een investering van 500 tot 1000 euro een enorme verbetering kunt realiseren in je welbevinden en persoonlijk functioneren. Eentje die veelal blijvend is.
geupdate op 26-2-2015